پاسخ های مکانیکی OHC ها باعث تقویت سیگنال های سطح پایین که اطلاعات بیشتر قدرت کافی برای تحریک مستقیم IHCها را ندارند، می شود؛ یعنی اینکه واکنش های فعال و غیرخطی شان می تواند بعنوان یک آمپلی فایر حلزونی در نظر گرفته شود.(Davis, 1983; Kemp, 1978)
همانطور که در فصل 13 به تفصیل بیان شد، فعالیت OHCها منجر به تولید اعوجاج می شود که می تواند در مجرای گوش بعنوان انتقالات اوتوآتیک (Otoacoustic) یا صوتی–شنوایی (OAE) ثبت گردد.
یادآوری این موضوع ها حائز اهمیت است که OAEها در تمام بازه های دینامیک (پویا) ی شنوایی حضور دارند،اما در سطوح محرک بزرگتر از SPL dB 50، جابجایی مکانیکی غشای پایه پاسخ OAE را در خود فرو می برد (از بین می برد).
بنابراین در نظر گرفتن OAE ها بعنوان نماد عملکردی تنها برای سیگنال های با سطح نسبتاً پایین یعنی کمتر از 30 تا SPL dB50 جالب توجه می باشد.
ارتعاشات تقویت شده توسط IHC ها بطور منفعل (غیرفعال) تشخیص داده می شوند و تخلیه آنها باعث رهاسازی نوروترنسیمتر گلوتامیک در فضای سیناسپی برای تخلیه عصب شنوایی می گردد.کاهش موقتی یا دائمی شنوایی ممکن است بعلت یک شکست در ظرفیت عملکردی هرکدام از این سیستم ها و یا ترکیبی از بعضی از آنها و یا همه آنها باشد.یک توضیح کامل از فرآیندهای آسیب شناختی فیزیولوژیکی که کاهش شنوایی موقتی یا دائمی را شرح می دهد بطور فعال در بسیاری از آزمایشگاه ها بررسی شده است. بنابراین دانشمندان بعضی از این موارد را می شناسند. ترومای صوتی Acoustic Trauma)) هنگامیکه صدای ورودی دارای قدرت کافی جهت بیرون راندن اندام کورتی از غشای قاعده ای باشد، اتفاق می افتد. مکانیزم این عمل، مکانیکی بوده و آسیب وارده دائمی و تغییرناپذیر می باشد. مایعات با هم مخلوط شده و OHCها و IHCها و همچنین سلول های پشتیبان از بین رفته و توسط بافت پیوندی جای زخم جایگزین می شوند
منبع:
تجویز انواع سمعک گوش نامرئی شنوایی ,دائمی ,بعنوان ,مکانیکی ,قدرت کافی منبع
درباره این سایت